CIEKAWE MIEJSCA W SIERAKOWICACH.











STRONA GLOWNA   |   SIERAKOWICE   |   KARTUZY   |   KASZUBSKI PARK MINIATUR
SIANOWO   |   MIRACHOWO   |   LASY MIRACHOWSKIE   |   GALERIA ZDJĘĆ
_____________________________________________________________________

Kościół pod wezwaniem sw. Marcina w Sierakowicach


Obecny kościół drewniany wybudowano w latach 1820 - 1822.
Architektonicznie i lokalizacyjnie nawiazywał do poprzedniego, który przed 1820 rokiem spalił się
lub ze względu na zły stan techniczny został rozebrany.
Budynek kościoła jest wzniesiony z drewna sosnowego w technice zrębowej przez miejscowych cieśli.
Kościół posiada sześć ołtarzy. Najciekawszym z nich jest barokowy ołtarz główny z XVIII wieku.
Przed prezbiterium, po obydwu stronach kościoła usytuowane są dwa ołtarze z drugiej połowy XVIII wieku.
W prawym znajduje się Madonna z Dzieciątkiem, nad nią obraz Matki Boskiej Nieustajacej Pomocy.
W lewym znajduje się figura Najświętszego Serca Pana Jezusa, nad nią obraz św. Jana Nepomucena.
W tylnej części kościoła we wnękach powstałych z połączenia ścian starego, drewnianego kościoła z częścia murowana
znajduja się ołtarze XIX - wieczne. Ostatni z sześciu ołtarzy znajduje się w bocznej (lewej) kaplicy św. Barbary.
Przedstawia on postać św. Franciszka adorujacego krucyfiks.
Po lewej stronie przy prezbiterium znajduje się XIX - wieczna ambona.
Z wyposażenia kościoła szczególna historia odznaczaja się jego dzwony, umiejscowione na wieży.
Sa one droga pamiatka i świadkiem dziejów parafii i kościoła. Pierwsza wzmianka o nich pochodzi z 1686 roku.
Obecnie we wnętrzu wieży znajduja się trzy dzwony: z 1918, 1933 i 1958 roku.

Kościół pod wezwaniem sw. Jana Chrzciciela w Sierakowicach


Drugim kościołem parafialnym w Sierakowicach jest poewangelicki kościół pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela,
który poczatkowo służył parafii św. Marcina jako kościół szkolny.
Ewangelicki kościół w Sierakowicach powstał najprawdopodobniej jako fundacja
Szwecji dla wiernych wyznania ewangelickiego w Polsce.
Został zbudowany z czerwonej cegły w 1890 roku w stylu neogotyckim na planie prostokata.
Kościół jest jednonawowy, orientowany.
W centrum wydzielonego od nawy prostokatnego prezbiterium stoi kamienny ołtarz i nieco na boku kamienna ambona.
Na wschodniej ścianie umieszczone jest metalowe tabernakulum z greckimi literami alfa i omega.
Przy ołtarzu stoi dębowy krzyż. Główna ozdoba prezbiterium jest duży,
okragły witraż z popiersiem Chrystusa Zbawicielaw środku.
wstawione są również barwne witraże, nawiaązujące do kolorystyki i form przedstawień kwiatowych wzoru kaszubskiego.
W kościele sa jeszcze dwa ołtarze boczne - jeden z obrazem Jana Chrzciciela, przy którym stoi dębowa chrzcielnica
oraz drugi z obrazem Matki Bożej Nieustającej Pomocy.
Ze światynia wiaże się dramatyczna historia obrony kościoła przed jego rozbiórka w czasach stalinowskich.

Park Osmiu Błogosławieństw z Ołtarzem Papieskim.


Ołtarz zaprojektował mieszkaniec Sierakowic – rzeźbiarz Jarosław Wójcik, a wykonali sierakowiccy rzemieślnicy.
Po przewiezieni na Górę Biskupia pod Pelplinem Jan Paweł II odprawił przy nim mszę św. podczas spotkania z Kaszubami
i Kociewiakami 6 czerwca 1999roku w czasie VI pielgrzymki papieża do Ojczyzny.
Miesiąc po tej pamiętnej mszy św. ołtarz wrócił do Sierakowic, by stać się pomnikiem wdzięczności za 1000-lecie
chrześcijaństwa w Polsce. Na gminnej łace, utworzono park i zbiornik wodny.
28 września poświęcono ołtarz – sieć unoszona przez ptaki. Sieci to najlepszy symbol Pomorza,
podstawowe narzędzie rybaków, ale też symbol Królestwa Bożego.
11 listopada 2003 r z inicjatywy Oddziału Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego w
Sierakowicach w parku posadzono Dab 25-lecia Pontyfikatu Jana Pawła II.

Drewniany zabytkowy kosciół


Drewniany kościół pochodzi z początku XIX wieku. Został zbudowany w latach 1820-1822
jako fundacja Wincentego Łaszewskiego, ówczesnego właściciela Sierakowic, w miejscu
wcześniejszej światyni wzniesionej w połowie XVII wieku.
Jak już wielokrotnie wspominano, zabytkowa światynia jest niezwykłym dziełem, unikatowym nawet na skalę europejska.
To ostatnia światynia zbudowana technika zrębowa na Pomorzu. We wnętrzu kościoła na ścianach zachowały się malowidła.
Wewnatrz kaplicy św. Barbary wyryto datę konsekracji – „Anno 1823”.
Wszystkie te elementy były do momentu rozbiórki zakryte drewniana boazerią.
Renowacji poddano niektóre elementy wyposażenia, m.in. tabernakulum, ambonę, chrzcielnicę i ołtarz główny.
Gospodarzem zrekonstruowanego obiektu jest Gminny Ośrodek Kultury w Sierakowicach.
Kościołowi zostały nadane nowe funkcje.
Organizowane sa w nim wystawy, wernisaże i koncerty,
co z pewnościa wpływa na poszerzenie oferty turystyczno - kulturalnej gminy.
Rekonstrukcja tego jedynego zabytku w gminie Sierakowice była
możliwa dzięki dofinansowaniu pozyskanemu ze środków unijnych