Warto wybrać się tu na całodniowa wycieczkę.

REZERWAT "ŻURAWIE BŁOTA"

Celem ochrony jest zachowanie szaty roślinnej typowej dla śródleśnych torfowisk przejściowych
i wysokich, jeziora lobeliowego z unikatową roślinnością oraz ostoi ptactwa wodno-błotnego,
w tym żurawia i brodźca samotnego. Rezerwat obejmuje obszar bagien i torfowisk śródleśnych
niewielkich jezior dystroficznych oraz jezioro lobeliowe zwane Kamiennym o powierzchni 13,83 ha.
Do rezerwatu należy również rozległy fragment lasów, który pełni rolę otuliny zabezpieczającej cenne
systemy hydrogeniczne. Od roku 1960 Jezioro Kamienne stanowiło odrębny rezerwat, powołany do
ochrony ekosystemu wodnego z charakterystyczną roślinnością lobeliową. Jezioro to należy do grupy
jezior oligotroficznych (skąpożywnych), o wodzie ubogiej w składniki pokarmowe, twardym, piaszczystym
dnie i brzegach pozbawionych roślinności szuwarowej. Nazwa "lobeliowe" pochodzi od rośliny kwiatowej
lobelii jeziornej (Lobelia dortmanna), która z poryblinem jeziornym (Izoetes lacustris) i kilkoma innymi
gatunkami tworzy unikatowy zespół roślinny charakteryzujący tylko zbiorniki wodne zaliczane do lobeliowych.
Jeziora te należą do najbardziej zagrożonych eutrofizacją i najszybciej zanikają.Na północnym brzegu jeziora
znajduje się jeden z największych w województwie pomorskim głazów narzutowych "Diabelski Kamień"
z rzadkimi gatunkami porostów na powierzchni. Został on przywleczony ze Skandynawii przez lodowiec
i ze względu na swoje rozmiary oraz położenie stanowi dużą atrakcję turystyczną.Z bezdrzewnych zbiorowisk
roślinnych w rezerwacie najbardziej cenne to mszary przejściowo i wysokotorfowiskowe, z grupą rzadkich
i ginących gatunków, jak turzyca bagienna (Carex limosa), rosiczka okrągłolistna (Drosera rotundifolia)
i torfowiec brunatny (Sphagnum fuscum). Drzewostany pozostałej części rezerwatu pełniącej rolę otuliny
stanowią zbiorowiska mniej lub bardziej zniekształcone. Buduje je w znacznej mierze sosna z udziałem
świerka, gatunku obcego pod względem siedliskowym i geograficznym.Na obrzeżach jeziorek dystroficznych
i torfowisk wykształciły się płaty boru bagiennego, którego drzewostan tworzy sosna pospolita oraz brzoza
omszona i brodawkowata. Cały teren rezerwatu chroniący mozaikę siedlisk podmokłych gwarantuje przetrwanie
licznej grupy ptaków wodno-błotnych, umożliwiając ochronę gniazd i żerowania.

REZERWAT "SZCZELINA LECHICKA"

Rezerwat leśny utworzony w 1990r., o powierzchni 41,32 ha. Chroni on lasy bukowe,
położone na południowo-wschodnim i wschodnim brzegu Jez. Kocenko, zaliczane do
kwaśnej buczyny oraz żyznej buczyny, głównie w postaci z kostrzewą leśną. Pewnym
urozmaiceniem, a zarazem przykładem dawniejszych form gospodarowania w lasach,
są stare daglezje tworzące aleję w lesie bukowym. Niezbędne jest utworzenie otuliny.

REZERWAT "JEZIORO LUBYGOSZCZ"

Przedmiotem ochrony jest jezioro, las bukowy o cechach naturalnych, rzadkie gatunki roślin i młodoglacjalny
krajobraz ciagu rynien jeziornych. Dystroficzny charakter jeziora Lubygość jest nietypowy dla jezior rynnowych
gdyż przeważnie zbiorniki tego rodzaju zajmują niecki wytopiskowe.Dominującym powierzchniowo zbiorowiskiem
roślinnym jest kwaśna buczyna niżowa, w której wyróżniaja się stare dęby, sosny oraz około 200-letnie buki.
W rezerwacie znaleziono 270 gatunków roślin naczyniowych, w tym aż 20 gatunków paprotników.
Wśród nich sa gatunki rzadkie i interesujace, w tym kilka o podgórsko-górskim charakterze rozmieszczenia
jak widłak wroniec, przetacznik górski, podrzeń żebrowiec. Z gatunków objętych ochroną występują widłaki:
jałowcowaty i goździsty oraz porost brodaczka, spotykany na starych bukach. Rośnie tu także paproć narecznica grzebieniasta
umieszczona na czerwonej liście, jako gatunek zagrożony wyginięciem. W przybrzeżnych partiach jeziora występuje
grzybień północny będacy reliktem polodowcowym oraz grażel żółty - stanowiacy malowniczy akcent na tafli jeziora.

Darmowy hosting zapewnia PRV.PL